کد مطلب:182174 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:249
فرازهایی از دعاهای امام سجاد
بین امامان معصوم (علیهم السلام) دعاها و نیایش های امام سجاد (علیه السلام)، رنگ و بوی دیگری دارد.
اعتقاد ما بر این است كه شیوه ی مبارزه ی امام سجاد (علیه السلام)، بیان همین دعاعا و مناجات هایش با خداوند باری تعالی می باشد.
ما هم برای آشنایی و استفاده از مفاهیم بلند و عمیق دعاهای امام زین العابدین (علیه السلام)، فرازهایی از مناجات های شورانگیز ایشان را در ادامه می آوریم.
«خداوندا! هدایتم كردی، من غافل شدم و پندم دادی، من دل سخت شدم و بخشش های زیبا به من نمودی، من نافرمانی
[ صفحه 40]
كردم، خطاهای مرا به من شناساندی، من در گناه اصرار ورزیدم؛ سپس به گناهانم پی بردم و آمرزش طلبیدم و تو نیز گذشت نمودی. دوباره به گناه بازگشتم و تو پوشاندی.
خدای من! پس سپاس از آن توست در وادی هلاكت خود پا نهادم و به دره های تباه كننده ی خویش فرو رفتم و... با این حال، واسطه ام برای آشتی با تو، توحید است و دستاویزم همین است كه شریكی برایت نیاوردم و معبودی نگرفته ام از خودم به سوی تو گریخته ام و البته كه گنهكار به سوی تو می گریزد و تو پناه كسی هستی كه بهره ی خویش را تباه ساخته است...
بارالها! تا آن گاه كه زنده ام می داری با ترك معاصی مورد رحمت خویشت قرارم ده...
بارالها! شب و روز، دنیا و آخرت و سرانجام و قرارگاهم را در سلامتی و بركتی از جانب خودت قرار ده...
بارالها! مرا از رفقای حبیب خود، حضرت محمد (صلی الله علیه و اله) و خلیل خودت، حضرت ابراهیم (علیه السلام) قرار ده و در روزی كه همه بی تابی كنند و بهراسند، مرا از امان داده شدگان قرار ده و امانم بده...
[ صفحه 41]
بارالها! پناه می برم به تو از خودنمایی، شهرت طلبی، بزرگ منشی برتری جویی، تكبر، فخرفروشی، گردن فرازی، طغیان از فراوانی نعمت، خودبینی و زورگویی.
پروردگارا! و پناه می برم به تو از معصیت و قطع رابطه و هرزگی ها و گناهان...
خداوندا! به تو پناه می برم از فقر و نیاز و تهیدستی...
بارالها! آنچه از تو خواستیم به ما عطا كن و به اندازه ی جلال و عظمت خود از فضل خود بر ما بیفزا»!
[ صفحه 42]
اعتقاد ما بر این است كه شیوه ی مبارزه ی امام سجاد (علیه السلام)، بیان همین دعاعا و مناجات هایش با خداوند باری تعالی می باشد.
ما هم برای آشنایی و استفاده از مفاهیم بلند و عمیق دعاهای امام زین العابدین (علیه السلام)، فرازهایی از مناجات های شورانگیز ایشان را در ادامه می آوریم.
«خداوندا! هدایتم كردی، من غافل شدم و پندم دادی، من دل سخت شدم و بخشش های زیبا به من نمودی، من نافرمانی
[ صفحه 40]
كردم، خطاهای مرا به من شناساندی، من در گناه اصرار ورزیدم؛ سپس به گناهانم پی بردم و آمرزش طلبیدم و تو نیز گذشت نمودی. دوباره به گناه بازگشتم و تو پوشاندی.
خدای من! پس سپاس از آن توست در وادی هلاكت خود پا نهادم و به دره های تباه كننده ی خویش فرو رفتم و... با این حال، واسطه ام برای آشتی با تو، توحید است و دستاویزم همین است كه شریكی برایت نیاوردم و معبودی نگرفته ام از خودم به سوی تو گریخته ام و البته كه گنهكار به سوی تو می گریزد و تو پناه كسی هستی كه بهره ی خویش را تباه ساخته است...
بارالها! تا آن گاه كه زنده ام می داری با ترك معاصی مورد رحمت خویشت قرارم ده...
بارالها! شب و روز، دنیا و آخرت و سرانجام و قرارگاهم را در سلامتی و بركتی از جانب خودت قرار ده...
بارالها! مرا از رفقای حبیب خود، حضرت محمد (صلی الله علیه و اله) و خلیل خودت، حضرت ابراهیم (علیه السلام) قرار ده و در روزی كه همه بی تابی كنند و بهراسند، مرا از امان داده شدگان قرار ده و امانم بده...
[ صفحه 41]
بارالها! پناه می برم به تو از خودنمایی، شهرت طلبی، بزرگ منشی برتری جویی، تكبر، فخرفروشی، گردن فرازی، طغیان از فراوانی نعمت، خودبینی و زورگویی.
پروردگارا! و پناه می برم به تو از معصیت و قطع رابطه و هرزگی ها و گناهان...
خداوندا! به تو پناه می برم از فقر و نیاز و تهیدستی...
بارالها! آنچه از تو خواستیم به ما عطا كن و به اندازه ی جلال و عظمت خود از فضل خود بر ما بیفزا»!
[ صفحه 42]